Op dit moment kan de houding ten opzichte van de islam in de wereld dubbelzinnig genoemd worden. De reden hiervoor is een echte explosie van drive, die zich de laatste decennia in de moslimwereld heeft voorgedaan. Vandaag kijkt de rest van de wereld met grote verbazing en bezorgdheid naar de passies die in het Midden-Oosten en Centraal-Azië bruisen. Geen wonder dat religieuze oorlogen de laatste tijd Europa in de 16e eeuw schokten.
Het is echter onwaarschijnlijk dat iemand in staat zal zijn slechts een buitenstaander van deze vreselijke processen te blijven, de echo's van de storm bereiken in toenemende mate de 'geciviliseerde' wereld in de vorm van explosies en executies van onschuldige mensen.
Terrorisme is een van de ernstigste gevaren waarmee de mensheid vandaag wordt geconfronteerd. Er kan niet worden gezegd dat alle moslims terroristen zijn, maar bijna alle huidige terroristen zijn moslims. Helaas, dit is waar. Een moderne Europeaan, Amerikaan of Rus heeft veel islamitische religieuze symbolen of concepten die angstaanjagend zijn, omdat ze worden geassocieerd met terreur of oorlog tegen mensen die een andere religie belijden.
Een van de slechtste woorden voor de westerse en Russische man op straat is 'jihad' en 'mojahed'. Het is met dit concept dat explosies, beschietingen van gijzelaars, moordpartijen en andere manifestaties van wetteloosheid en extremisme worden geassocieerd. In feite is het woord 'jihad' synoniem geworden met terrorisme en 'mojahed' is synoniem met religieuze fanatici. Afghaanse mojaheds verklaarden de Jihad aan de Sovjet-troepen, vervolgens brachten separatisten uit Tsjetsjenië en de Noord-Kaukasus het tegen de Russische federale troepen, vandaag vechten radicalen in Syrië onder de vlag van de jihad.
Op dit moment is er, in het publieke bewustzijn tussen het concept van "jihad" en de misdaden gepleegd in de naam van de islam, praktisch een gelijk teken. Maar komt dit overeen met de realiteit of is een vergelijkbare mening slechts een stereotype opgelegd door de media?
Wat is jihad?
In feite is alles een beetje ingewikkelder. Islam is een zeer complexe en veelzijdige religie, die veel stromingen en scholen kent. In de koran is jihad een van de basisbegrippen, wat niet zozeer oorlog tegen de dragers van een andere religie betekent, als manifestatie van ijver in het verdedigen van de islam en het vestigen ervan in de wereld. Jihad moet niet worden geïdentificeerd met agressie en geweld.
Vertaald uit het Arabisch betekent dit concept "inspanning of strijd op het pad van Allah". In de breedste zin van het woord is djihaad elke handeling die gericht is op het verspreiden en beschermen van de beginselen en verbonden die in de islam zijn vastgelegd. Dat wil zeggen, jihad kan elke strijd tegen het kwaad en onrecht worden genoemd, het hoeft niet naar buiten gericht te zijn en gevoerd met wapens in de hand.
Elke verspreiding (vreedzame) islam tussen mensen is ook jihad, en de persoon die het doet is de mujahid. Volgens de Koran zou elke toegewijde moslim zijn kracht en materiële middelen niet voor dergelijke doeleinden moeten sparen.
Als we breder praten, dan is jihad een constante strijd die elke moslim moet voeren tegen zijn eigen passies en ondeugden. Of, als je wilt, tegen de duivel, die elke seconde de mens verleidt. Elk recht en elke nobele daad is ook een soort jihad. Als je zag dat een persoon honderd dollar uit zijn zak had verloren en ze aan hem had teruggegeven, dan heb je de verleiding overwonnen en gewonnen.
Trouwens, als we alle betekenissen van het woord jihad in de Koran analyseren, wordt duidelijk dat het in de overgrote meerderheid van de gevallen niet tot geweld roept. Sommigen omvatten de strijd voor God (geloof) in geestelijke zin, meestal is jihad de bescherming van hun land of bezit, en slechts een paar keer wordt dit concept geassocieerd met de strijd tegen vertegenwoordigers van andere religies.
Jihad Types
Dit concept is een van de meest complexe en veelzijdige in de islam.
Er zijn verschillende soorten jihad. De belangrijkste hiervan is de zogenaamde jihad van het hart. Het betekent de strijd van de mens met zijn ondeugden of nafs (dierlijke component). Er wordt aangenomen dat iemand zonder deze strijd te winnen, niet dichter bij God kan komen en de ideeën van de islam aan andere mensen kan prediken. Dit type jihad kan "basic" worden genoemd.
Het volgende niveau van dit concept is de jihad van de taal. Het betekent dat een gelovige de idealen van de islam naar andere mensen kan brengen en hen aanspoort om volgens de islamitische regels te leven. Om echter te prediken, moet de gelovige zelf passies en ondeugden overwinnen, dat wil zeggen, door de jihad van het hart gaan.
Een nog hoger niveau van dit concept is jihad-handen. Het betekent dat een persoon met een nog hogere ontwikkeling de verkeerde acties van iemand anders kan stoppen. Straf bijvoorbeeld criminelen. Dat wil zeggen, een persoon predikt niet alleen (jihad-taal), maar handelt actief.
Het laatste niveau is de jihad van het zwaard. Het kan alleen worden gebruikt als een laatste redmiddel als er geen andere manieren zijn om het probleem op te lossen. Dat wil zeggen, geweld mag gebruiken, als noch het woord, noch de actie resultaten oplevert.
Er is een andere classificatie van jihad, die is gebaseerd op Hadith. Het maakt een onderscheid tussen een grote (spirituele strijd) en een kleine jihad. De gewapende strijd die de gelovigen moeten voeren om hun land, geliefden, hun eigen leven en natuurlijk de bescherming van de waarden van de islam (in de breedste zin van het woord) te beschermen, behoort toe aan de kleine jihad. Meestal is een mojahed iemand die het pad van een kleine jihad volgt.
Opgemerkt moet worden dat er in de islam een groot aantal interpretaties zijn met betrekking tot de jihad van het zwaard: wanneer deze kan worden toegepast, onder welke omstandigheden, evenals over de methoden en taken ervan.
Dat wil zeggen dat alles in theorie vrij vredig en heel behoorlijk lijkt, maar in de praktijk wordt de term 'jihad' het vaakst gebruikt om ongelovigen te bestrijden.
We mogen de historische context waarin dit concept werd toegepast niet vergeten. De profeet Mohammed legde de nadruk op de vreedzame kant van de jihad, maar daarna volgden eeuwen van actieve expansie van de moslims (helemaal niet vredig) en de strijd tegen talloze vijanden die de islamitische wereld bedreigden. Hier kun je de Mongoolse invasie in de middeleeuwen herinneren, die een echte schok was voor moslims en de kruistochten tegen het oosten door Europa. Het was tijdens deze periode dat de roep om djihaad een van de belangrijkste mobilisatiefactoren werd voor de volgelingen van de profeet Mohammed.
Hoe de jihad en de oorlogsregels in de islam worden verklaard
Natuurlijk kan niet elke moslim de jihad verklaren en ten oorlog trekken. Een dergelijk besluit wordt genomen door gerespecteerde theologen, die de situatie in detail moeten begrijpen en pas dan hun wil uiten. De beslissing moet bij consensus worden genomen.
In het geval van agressie wordt jihad standaard verklaard en moet elke moslim daaraan deelnemen.
Trouwens, de Koran geeft duidelijke regels voor het voeren van vijandelijkheden, die grotendeels in tegenspraak zijn met wat terroristen vandaag in Syrië en Afghanistan doen. De islamitische wet, die is gebaseerd op de koran, legt de regels vast die moslims binden tijdens de militaire jihad.
Ze verbieden het doden en straffen van burgers, vooral vrouwen, ouderen, kinderen en priesters. Ook spreken deze regels over het nakomen van afspraken en verdragen met de vijand en de wens om zo snel mogelijk een einde te maken aan conflicten.
Geschiedenis van de jihad
De geschiedenis van de kleine jihad heeft meer dan XIV eeuwen. De eerste Jihad werd aangekondigd door de profeet Mohammed toen hij campagne voerde tegen andere stammen en steden van het Arabische schiereiland (begin van de 7e eeuw).
Moslims hebben herhaaldelijk de jihad tegen hun tegenstanders verklaard. De Afghaanse mojaheds hebben bijvoorbeeld de oorlog verklaard aan de Britten tijdens de Eerste Anglo-Afghaanse Oorlog in het midden van de 19e eeuw. Aan het einde van de 20e eeuw werd de jihad uitgeroepen tot Sovjet-troepen die Afghanistan binnenvielen.
Een paar woorden moeten worden gezegd over de betekenis van het woord "mojahed". Het kan ook op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. In brede zin is een mojahed een persoon wiens inspanningen of strijd past bij een van de definities van de jihad. De Mujahid moet vechten voor de glorie van Allah, en niet voor geld, ambitie of wraak. Deze definitie past niet alleen bij een krijger, maar ook bij een priester of een leraar die de kennis of het woord van God aan mensen overdraagt. Zelfs een moeder die haar kind op de juiste manier opvoedt, is ook een mojahed. Het is echter niet correct om terroristen in Syrië of Afghanistan te noemen, die ongewapende gijzelaars van het hoofd afsnijden of mensen levend verbranden.
Rusland verklaarde vaak de jihad. De eerste keer dat het gebeurde aan het einde van de achttiende eeuw, na het begin van de oorlog in de Kaukasus. Toen werd hij aangekondigd door Sheikh Mansur, de leider van de Tsjetsjenen, die vocht tegen Rusland. Aan het begin van de 19e eeuw deed Gazi-Mohammed een soortgelijk beroep op moslims. Hij riep Rusland op om een heilige oorlog te verklaren en de Russen te verdrijven van het grondgebied van Tsjetsjenië en de Kaukasus. Zijn strijd werd voortgezet door de beroemde Shamil, die de bergbeklimmers van de Kaukasus verenigde en verschillende tientallen jaren vocht tegen Russische troepen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog verklaarde Turkije de jihad van Rusland en de rest van de Entente-landen. Deze oproep had echter niet veel effect op de moslims, die massaal deelnamen aan de opstanden tegen het Ottomaanse rijk.
Tijdens de volgende wereldoorlog verklaarden de moslims van de USSR de jihad van nazi-Duitsland.
Jihad werd verklaard door de USSR na de invasie van Afghanistan. De eerste jihad van het moderne Rusland werd uitgeroepen na het begin van de oorlog in Tsjetsjenië. De laatste keer dat hij eind vorig jaar werd verklaard door de terroristische groep ISIS, na de start van het Russische bombardement op Syrië.
